Grupa wiekowa: 6 – 12 lat
Czas trwania: 45 minut
CELE LEKCJI:
- Rozwijanie ekspresji emocjonalnej i ciała
- Rozpoznawanie emocji u siebie i innych
- Praca w grupie i budowanie atmosfery zaufania
- Budowanie świadomości emocjonalnej przez zabawę
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE:
kolorowe kartki z napisanymi nazwami emocji
balony
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. WPROWADZENIE
Nastrój: delikatna, marzycielska muzyka w tle nauczyciel mówi:
„Wyobraź sobie, że emocje są jak balony. Kolorowe, lekkie, czasem trudne do uchwycenia, ale bardzo ważne. Dziś będziemy nimi żonglować, wcielać się w nie, tańczyć nimi i odgrywać małe historie, w których to one zagrają główne role.”
Krótka rozgrzewka ciała i mimiki (ruchy rozciągające, zabawa „mina do miny” – dzieci odwzorowują miny nauczyciela)
ĆWICZENIE – GALERIA FIGUR WOSKOWYCH
Uczniowie otrzymują balony. Nauczyciel włącza muzykę.
Dzieci chodzą wokół sali. Gdy muzyka cichnie, nauczyciel mówi:
- Galeria ruchomych figur woskowych: lustro (uczniowie odgrywają z rekwizytem – balonem – scenkę „lustro”)
- Galeria ruchomych figur woskowych: czytanie książki
- Galeria ruchomych figur woskowych: wyprowadzenie psa na spacer
- Galeria ruchomych figur woskowych: pieczenie tortu
(…)
ĆWICZENIE – BALONOWA LOTERIA EMOCJI
Przygotowanie: każdy balon ma w środku kartkę z nazwą emocji (dzieci nie wiedzą jaką).
🎤 „To twoje zadanie aktorskie na dziś. Ale sza! Tylko ty wiesz, co tam jest.”
” 
Zadanie: Każde dziecko siada delikatnie na swoim balonie i go przebija Wyciąga karteczkę i czyta emocję – nie pokazuje i nie mówi jej nikomu Prowadząca mówi:
„Zamknij oczy. Poczuj tę emocję. Gdzie mieszka w ciele? Jak oddycha? Jak się porusza? To twoja rola – dziś stajesz się tą emocją!”
ĆWICZENIE – SPACER EMOCJI
Muzyka zmienia się co 1–2 minuty (wesoła, dramatyczna, spokojna) Zadanie: Dzieci spacerują po sali, pokazując swoją emocję: ciałem, krokiem, twarzą – bez słów Prowadząca zatrzymuje muzykę – „Stop!” Dzieci patrzą na siebie i próbują odgadnąć emocje innych Po kilku rundach prowadząca zadaje pytania:
„Kto był jak błyskawica? A kto jak miękki koc? Kogo dotknęła burza, a kto był promieniem słońca?”
ĆWICZENIE – MINI SCENNKI BALONOWE (15–20 minut)
Dzieci dobierają się w pary lub trójki.
Każdy gra swoją emocję, grupa razem wymyśla krótką scenkę.
Tematy do wyboru:
- „Na urodzinach”
- „W szkolnej stołówce”
- „Na wycieczce”
- „W sklepie z czarodziejskimi lusterkami”
- „W klasie podczas niespodzianki”
Zasady: W scenkach nie wolno mówić nazwy emocji! Liczy się gra ciałem, mimiką, energią.
Po odegraniu każdej scenki – grupa widzów zgaduje:
„Jakie emocje mogły tam być?”
„Co się zadziało między bohaterami?”
ĆWICZENIE NA ZAKOŃCZENIE – WYPUSZCZAMY EMOCJE W ŚWIAT
Nauczyciel:
„Emocje są jak balony – czasem trzeba je przytulić, czasem wypuścić. Ale najważniejsze – trzeba je rozpoznać i zaakceptować.”
Dzieci stają w kole, po kolei mówią jedno słowo: „Czuję się teraz…” (radośnie, spokojnie, dumnie itp.) Na zakończenie – wspólne symboliczne wypuszczenie wyimaginowanego balona w górę. Można też zrobić krótki taniec „balonów emocji” – dzieci poruszają się lekko po sali w rytm spokojnej muzyki, machając rękami jak fruwające balony.
To była tylko jedna z wielu głębokich zabaw, które uczą rozpoznawania i wyrażania emocji. Jeśli czujesz, że chcesz więcej takich gotowych scenariuszy, ćwiczeń i inspiracji – stworzyłam coś specjalnego.
To skarbnica 15-tu lekcji, które rozwijają dziecięcą emocjonalność, empatię i siłę wewnętrzną. Znajdziesz tam m.in.: zabawy teatralne i ruchowe karty pracy i pytania do refleksji konkretne narzędzia dla nauczycieli
Zapraszam Cię do ebooka „Z emocją Ci do twarzy”, który znajdziesz tutaj
Bo edukacja emocjonalna to nie dodatek. To fundament.