Bez kategorii

Aby wyruszyć w drogę, trzeba znać cel podróży. Droga donikąd jest bez sensu. No, poza Drogą donikąd Mackiewicza   Przed nami kolejne zmiany. Dużo niepewności. Jednak nie będę komentować reformy i wszelkich odgórnie narzuconych modyfikacji, na które nie mamy wpływu. „Inspiracje dla szkoły” mają być przestrzenią dobrych treści, konkretnych narzędzi i wartościowych rozwiązań.

Nauczycielem jesteś takim, jakim jesteś człowiekiem, piękne słowa i straszne zarazem. Bo przecież moja wiedza jako nauczyciela określa to, czego nauczę uczniów. Mój system wartości decyduje o tym, jakie wartości moralne przekażę podopiecznym.   Najważniejsze, aby się w tym nie zatracić. Odpowiedzialność nie może być paraliżująca, ale mobilizująca. Skup się na tym, co możesz zrobić. Wykorzystaj narzędzie, którym

Kiedy pracowałam w gimnazjum, prowadziłam zajęcia dla dyslektyków. Muszę przyznać, że bardzo ich nie lubiłam. Gdy we wtorki o siódmej rano otwierałam salę, czułam się strasznie. Podskórnie wiedziałam, że to będzie nudny i zmarnowany czas. Robiłam wszystko co w mojej mocy, aby uatrakcyjnić zajęcia, ale czy może być atrakcyjne coś, co nie przynosi zamierzonych efektów? Wiem, że w ustach nauczyciela

fot. link Nauczenie się jak rozwijać i utrzymywać wspaniałe stosunki z ludźmi może zrobić więcej dla Twojej kariery i życia osobistego niż cokolwiek innego – tak rozpoczyna się jeden z rozdziałów książki Braiana Tracy „Maksimum osiągnięć”. W zasadzie gdy się tak zastanowić, co faktycznie otwiera w życiu wiele drzwi, to wbrew pozorom nie znajomość kilku języków, nie kilka fakultetów, ale właśnie

fot. link   Pozwolę sobie rozpocząć ten artykuł od zacytowania fragmentu książki Manfreda Spitzera „Cyfrowa demencja”, który w trafny sposób ukazuje pewien absurd: Wyobraźmy sobie, że ktoś wpada na pomysł, by skonstruować pedał gazu, który miałby służyć w szkołach jako urządzenie do trenowania mięśni łydek osłabionych na skutek zbyt małej ilości ruchu. „Jesteśmy jednym z najbardziej zmotoryzowanych narodów

fot. link   Kiedy dowiedziałam się, że za kilka tygodni mogę rozpocząć pracę w szkole, od razu umówiłam się na rozmowę z moją ukochaną polonistką z podstawówki. To była jedna z pierwszych rzeczy, które zrobiłam. Po co? Aby prosić o dobre rady. Szłam z nastawieniem, że usłyszę coś w stylu: musisz mieć zasady, pamiętaj o żelaznej konsekwencji, bądź nieugięta. A co