Sposobów skorzystania z kart „Budujemy szczęście” jest tak wiele, ile nam tylko pomysłów przyjdzie do głowy. Nie ma limitu, nie ma jedynie słusznej instrukcji.
Podzielę się dzisiaj moimi koncepcjami.
Ponieważ zadania, jakimi będą się zajmowali nasi uczniowie wymagają ciszy i koncentracji, najpierw proponuję zadbać o sprzyjający klimat.
Spokojna muzyka instrumentalna z pewnością nam w tym pomoże.
Metafory, które możesz przedstawić swoim uczniom, aby pozwolili odejść myślom i uczuciom. Pamiętaj, aby korzystać z nich z umiarem – jedna metafora na jedną lekcję wystarczy.
Myśli jako:
*chmury płynące po niebie, gdy Ty leżysz na trawie;
*poruszające się samochody, gdy Ty siedzisz na poboczu;
*”myślowe autobusy” przejeżdżające i odjeżdżające (np. z nazwą myśli lub uczucia na tabliczce informacyjnej);
*płynąca rzeka, podczas gdy Ty siedzisz na brzegu;
*spadający gwałtownie wodospad, gdy Ty patrzysz zza niego;
*postacie na scenie, które przychodzą i odchodzą (każda z nich ma kartkę z nazwą myśli, uczucia).
Gdy już jesteśmy w krainie skupienia lub chociaż gdzieś w jej pobliżu, możemy rozpocząć pracę z wykorzystaniem kart.
1. Poproś uczniów, aby dobrali się w pary. Niech każdy wylosuje jedną kartę. Uczeń A pokazuje uczniowi B awers – stronę z ilustracją i pytaniem. Uczeń B odpowiada, następnie porównują jego pomysły z tymi, które są na odwrocie karty. Nie ma złych odpowiedzi, po prostu każdy zwróci uwagę na inny aspekt zależności. Następnie zamiana – Uczeń B pokazuje uczniowi A awers swojej karty. I dalej tak samo.
2. Usiądźcie w kręgu. Daj każdemu uczniowi małą karteczkę i coś do pisania. Odczytuj na głos słowa z rewersu danej karty, a uczniowie niech zapisują swoje typy na karteczkach. Ważne, aby każdy pracował samodzielnie. Potem porównajcie wszystkie skojarzenia z ilustracjami na kartach. To ćwiczenie świetnie pokaże, jak bardzo nasze sposoby są różnorodne.
3. Podziel uczniów na grupy. Odczytaj na głos pytanie z awersu karty i poproś, aby każda grupa zebrała jak największy bank np. niekoktajlowych elementów koniecznych do zaistnienia koktajlu. Grupa, która zbierze ich najwięcej, wygrywa i zadaje pytanie (podobne ćwiczenie na międzyistnienie) pozostałym grupom. Gdy grupy pracują nad odpowiedziami, zwycięska grupa także opracowuje swój bank zależności.
4. Podziel klasę na 3 grupy. Każdej zadaj inne pytanie:
A/ Co musiałoby się wydarzyć, aby centra handlowe przestały istnieć?
B/ Co musiałoby się wydarzyć, aby gry komputerowe przestały istnieć?
C/ Co musiałoby się wydarzyć, aby filmy przestały istnieć?
Niech każda grupa na dużych arkuszach papieru zbierze jak największą liczbę odpowiedzi. Następnie poproś, aby ich propozycje zostały zaprezentowane całej klasie.
Na koniec wręcz każdej grupie odpowiednią kartę z talii, aby mogli porównać swoje zapiski z elementami, które są konieczne do zaistnienia: centrum handlowego, gry komputerowej czy filmu.
Zapytaj uczniów – jak się teraz czują? Czy podoba im się taki początek lekcji? Dlaczego tak się czują?Czego potrzebowalibyśmy, aby zagrać taką muzykę? Co musiałoby się wydarzyć?Jak powstają skrzypce?Czego potrzebowalibyśmy, aby zrobić samodzielnie taką czekoladę? Jak powstaje czekolada?
Podzielisz się w komentarzu pod tym wpisem? Dzięki temu jeszcze więcej zależności powstanie między nami 🙂