Było sobie marzenie. Wielkie! Jak to z marzeniami bywa 
Wyglądało pięknie, onieśmielało. Więc musiało stanąć z boku, aby nie zasłaniać codzienności.
Jednak z każdym dniem zajmowało coraz więcej przestrzeni i dopominało się o uwagę. Było bezlitosne. Pewnego dnia nieśmiały szept zamienił się w krzyk. I wygrało 
FitEdukacja zrodziła się z marzenia. Jak wszystko Ogłuszona jego krzykiem, postanowiłam, że spróbuję. Jednak od początku wiedziałam – tutaj będzie potrzebny zespół wyjątkowych ludzi.
Zaczęłam poszukiwania. I wiecie co? Okazało się, że podobna melodia już od dawna grała w duszach kilkunastu innych kobiet.
FitEdukacja to zespół 12. wyjątkowych kobiet. Szalonych, bo wierzących, że zrewolucjonizują polską szkołę. Że zamienią ją w kopalnię talentów, że wprowadzą na salony edukację dla zdrowia, że zbyteczne kompetencje twarde zamienią na rzecz miękkich, że rozkochają swoich uczniów w uczeniu się i chipsach z jarmużu , że teorię wymienią z działaniem, a krzesła odstawią na bok
Chcecie nas poznać?
KATARZYNA SKOLIMOWSKA
Jestem żoną, mamą, wychowawcą, polonistką. W tej kolejności. Zanim pojawiła się na świecie moja Córeczka, z pewnością dwie ostatnie pozycje wyświetliłyby się jako pierwsze. Wszystko dlatego, że KOCHAM moją pracę. Zanim poszłam na urlop macierzyński, zajmowała praktycznie 100 % mojego życia. Był to piękny czas, ale mam świadomość, że w pewnym sensie nienormalny. Na szczęście mam bardzo wyrozumiałego męża, który towarzyszył mi w wielu szkolnych wydarzeniach. Obecnie nie pracuję czynnie w zawodzie, co było moją świadomą decyzją. Chciałam ten czas spędzić z Oliwią, moją najmłodszą uczennicą
Jednak nie potrafiłam całkiem nic zawodowo nie robić, dlatego zaczęłam pisać do „Sygnału”, później także do „Naszych Inspiracji”, aż w końcu powstał mój blog. A ponieważ zawsze uważałam, że nauczyciel przede wszystkim inspiruje, motywuje, wychowuje, a dopiero później naucza, dlatego ta moja cząstka wirtualnego świata nosi nazwę Inspiracje dla szkoły. Brzmi dość ogólnie, bo nie chciałabym się ograniczać.
Jestem także instruktorem zajęć teatralnych i przez osiem lat byłam opiekunem szkolnych klubów wolontariusza. To moje kolejne dwie miłości
Jestem również inicjatorką i współautorką nowoczesnego podręcznika dla wychowawców – Wychowanie do Osobistego Rozwoju.
Poza tym, jestem totalną maniaczką diety zdrowej dla mózgu. Fascynuje mnie ten temat! Marzę o tym, aby taka edukacja weszła do szkół. Uwielbiam zapach domowego chleba i herbaty z imbirem Relaksuję się biegając po bielskim lotnisku lub trenując w domu o dzikich porach
AGNIESZKA MAŁGORZATA ZIELIŃSKA
Psychologię ukończyłam na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a studia podyplomowe z zakresu psychodietetyki na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Jestem również absolwentką stażu „Psychodietetyka w praktyce” pod kierunkiem dr Anny Januszewicz z Instytutu Psychodietetyki we Wrocławiu. Ukończyłam kurs uprawniający do pracy w zawodzie dietetyk. Nieustannie biorę udział, także jako wykładowca, w konferencjach naukowych i szkoleniach. Nieustannie poszerzam swoją wiedzę.
Współpracuję z Instytutem Psychodietetyki we Wrocławiu, współtworząc filię w Warszawie.
W obszarze pracy zawodowej, szczególnie interesują mnie mechanizmy kształtowania się zaburzeń odżywiania i możliwości terapeutycznego oddziaływania u osób, które utraciły kontrolę nad jedzeniem. Pracuję z dziećmi i osobami dorosłymi. W praktyce z pacjentem preferuję podejście poznawczo-behawioralne. Łączę własne doświadczenia z rzetelną wiedzą.
Jestem autorką licznych artykułów i bloga Koliberpsychodietetyka.pl. Prowadzę warsztaty na temat zdrowego stylu życia. Zajmuję się szeroko rozumianą psychoedukacją i popularyzowaniem wiedzy z zakresu psychodietetyki.
Pracuję z pasją i zaangażowaniem w oparciu o zasady kodeksu etycznego psychologa. Cechuje mnie empatia, życzliwy stosunek do ludzi oraz poczucie humoru. Zarażam pozytywną energią.
Po pracy poświęcam czas rodzinie, uwielbiam gotowanie i eksperymenty kulinarne. Praktykuję jogę i chodzę na spacery z kijkami do nordic walking. Odpoczywam. Jestem pasjonatką zdrowego żywienia i stylu życia, zarówno w aspekcie cielesnym, jak i w sferze psychiki.
AGNIESZKA JASTRZĘBSKA
Jestem założycielem Stowarzyszenia NOESIS, magistrem fizyki i psychologii, psychoterapeutą systemowym, oligofrenopedagogiem. Mam duże doświadczenie w pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych (zaburzone zachowanie) jako nauczyciel i terapeuta oraz w pracy z uczniem zdolnym. Posiadam, jako jeden z dwóch nauczycieli w Polsce – certyfikat uprawniający do prowadzenia lekcji zgodnie z modelem 4MAT, którego autorem jest Bernice McCarthy. Jestem autorem innowacji pedagogicznej 4ALL Edukacja uczenia przez doświadczenie, dostosowanej do polskiego systemu. Współpracuję z uczelniami , prowadzę badania związane z efektywnym nauczaniem. Wynikami swojej pracy dzielę się z nauczycielami, prowadząc dla nich szkolenia. Interesuje się filozofią myślenia, psychologią pozytywną i teorią ograniczeń.
Mam dwoje dzieci w dużej rozpiętości wiekowej. Córka to studentka drugiego roku medycyny, a syn chodzi do 3 klasy szkoły podstawowej. Chciałabym mieć pieska, ale od trzech lat trwają negocjacje rodzinne w tej kwestii. Największym oponentem jest mój mąż Szukam sposobu skutecznej perswazji…
MAGDALENA MOSOŃ
Jestem nauczycielką języka angielskiego od 13. lat. Obecnie pracuję w gimnazjum i szkole podstawowej. Jestem absolwentką Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych w Opolu oraz Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalność filologia angielska, a także szkoły EduMetodyk. Regularnie uczestniczę w szkoleniach, konferencjach oraz warsztatach metodycznych, a obecnie rozpoczęłam Szkołę Coachingu. Uwielbiam pracować z młodzieżą i widzę w nich ogromny potencjał. Interesuję się neurodydaktyką. W liceum zarzekałam się, iż nigdy nie zostanę nauczycielem, teraz mogę powiedzieć, że kocham uczyć i każdemu życzę takiej pasji.
W pracy z uczniami stosuję różnorodne metody i techniki nauczania. Wykorzystuję technologię i analogię. Ważne, aby maksymalnie angażowały ucznia. Jestem również fanką oceniania kształtującego, uczestniczyłam w pilotażowym projekcie „OK zeszyt”.
W pracy z uczniem stawiam na relacje, a w pracy nad nimi przyświeca mi motto: „Chcesz mieć rację czy relację?”, wypływające z nauki Marshalla Rosenberga (idea NVC, porozumienie bez przemocy). Na zajęciach cenię dobry humor, ruch i akcję oraz nietypowość, czyli wszystko to, co ludzki mózg lubi najbardziej. Zajmuję się również myśleniem wizualnym i sketchnotingiem.
Prywatnie jestem żoną i mamą dwóch córek. Lenka ma 7 lat i w tym roku rozpoczęła się jej przygoda z edukacją. Fantastycznie jest patrzeć, jak dziecko ma ochotę się uczyć i chodzić do szkoły. Wierzę, że polska szkoła zmieni się na tyle, aby ten zapał pozostał na dłużej. Dobruśka ma 4 lata i jest bardzo szczęśliwym przedszkolakiem.
AGNIESZKA ENGLER
Mieszkam w Górach Kaczawskich. Jestem nauczycielem wychowania fizycznego i przyrody z ponad dwudziestoletnim stażem. W sferze moich działań zawodowych miały także miejsce: zarządzanie zespołem szkół i edukowanie nauczycieli w zakresie oceniania kształtującego, ewaluacji, koncepcji pracy szkoły, neurodydaktyki, pisania programów autorskich, a także znaczenia ruchu w procesie edukacji i zdrowego stylu życia. Łączenie pasji do piękna i niezwykłości przyrody z ruchem, jest moją codzienną misją w szkole.
Uważam, że lekcje w przyrodzie są najskuteczniejszą formą edukacji, dlatego kiedy tylko się da wyprowadzam swoich uczniów w teren.
Pozazawodowo jestem samodzielną mamą dwóch synów. Uwielbiam ruch, a w szczególności rower, pływanie, narty zjazdowe i biegowe, kajaki, wspinaczkę, wyprawy w góry.
Dołączyłam do FitEdukacji, ponieważ… to miejsce, w którym sama będę trzymać „formę”, by poprawić formę polskiej edukacji.
NATALIA BOSZCZYK
Jestem absolwentką filologii polskiej i psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ukończyłam także Szkołę Trenerów Młodzieżowych. Na co dzień uczę języka polskiego w gimnazjum i liceum, prowadzę zajęcia z psychoedukacji, koordynuję program rozwoju uzdolnień i pełnię też funkcję mentora w kursach internetowych Centrum Edukacji Obywatelskiej. W życiu osobistym wkładam całą siebie w tworzenie cudownego domu dla trójki moich dzieci i wspaniałego męża. Zapytacie, skąd biorę na to wszystko czas i energię? Może dają mi ją otaczający mnie ludzie – ostatnio ważna dla mnie osoba powiedziała: „Jest w tobie tyle energii, że patrzenie na ciebie dodaje mi sił i radości życia” – być Publiczną Endorfiną, o to chodzi!
Taka też jestem w pracy. Od zawsze miałam głębokie poczucie, że moim powołaniem jest „bycie z” młodymi ludźmi. To „bycie” traktuję jako przygodę, jako szansę odkrywania innych i siebie na poziomie zupełnie uniwersalnym. Podczas zajęć staram się wprowadzać młodych ludzi w świat kultury, by jeszcze lepiej rozumieli siebie i otaczającą rzeczywistość. Towarzyszy temu oczywiście sporo żmudnego wysiłku, ale przecież on też może przynieść wiele satysfakcji…
„Moja dusza to kosmos w zwięzłej miniaturze” – mieści ona wiele: od fascynacji postacią Witkacego czy Warszawą, którą „oddycham” na co dzień – po radość, jaką daje mi gotowanie. Co dzień na nowo czerpię z życia Przyjemność.
Co znaczy dla mnie „edukacyjne bycie fit”? To tworzenie szkoły, w której uczniowie, rodzice i nauczyciele wkładają mądry wysiłek w to, by być w dobrej formie – zarówno fizycznej i psychicznej. I czerpanie radości z tej formy! Bo słowo „radość” jest tu kluczowe
MARZENA ZAREK-WRZYSZCZ
Moją pasją jest nauczanie i szeroko pojęte wychowanie. Na każdej lekcji staram się realizować nauczanie przyjazne mózgowi, skupiam się na wzmacnianiu poczucia własnej wartości, rozwoju osobistym uczniów (określaniem realizacji celu, motywacją, samoświadomością itp.). Od tego roku szkolnego zaczęłam prace również w szkole podstawowej, w klasach czwartych zaczynam przygodę z OK zeszytem. Każdego roku organizuję Dzień Matematyki, który odczarowuje poważną twarz tego przedmiotu.
Tradycyjnie od lat przygotowywałam spektakle profilaktyczne, traktujące o wykluczeniu, uzależnieniach, o tym wszystkim co jest problemem współczesnej młodzieży. Cieszyły się one bardzo dużą popularnością nie tylko wśród społeczności szkolnej.
Mam licencjat z niedostosowania i resocjalizacji – stąd zainteresowania szeroko pojętą profilaktyką i przemycanie jej do szkoły. Obecnie moim konikiem jest rozwój osobisty, ukończyłam kurs coachingu edukacyjnego i planuję przenieść elementy tej metody na grunt szkolny
Idąc za potrzebami moich uczniów założyłam dla nich na facebooku grupę „Delta” dzielimy się na niej materiałami dotyczącymi lekcji, podrzucam im również materiały o rozwoju osobistym, o tym jak się uczyć.
Prywatnie jestem żoną, mamą dwóch córek Jagody – 15 l i Arletki – 11 l.
EWA SZYMKOWIAK
Jestem dumną absolwentką Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych. Żeby tak nudno nie było, skończyłam do tego Akademię Sztuk Pięknych, Wyższą Szkołę Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych i Uni-Terra. Prawdopodobnie szukałam swego miejsca, ale myślę, że znalazłam. Kim więc jestem? Można by podsumować, że nauczycielem z wieloletnim stażem w przedszkolu i szkole podstawowej, specjalizującym się w nauczaniu j. angielskiego. Od niedawna warsztatuję też i nauczycieli, dzieląc się swoją wiedzą. Słowem, lekko zwariowana, mocno energiczna, całkiem kochająca życie osóbka ze mnie. A co!
Moje poczynania z ukochanymi uczniami chętnie publikuję na swoim profilu, a wiele edukacyjnych pomysłów umieściłam także na blogu.
VITEZSLAVA BARTOSOVA HOFFMANN
Jestem Czeszką z częściowo polskimi korzeniami, nauczycielem WF w Szkole Podstawowej nr 82 w Gdańsku, tłumaczem języka czeskiego i absolutną miłośniczką sketchnotingu.
Jestem mamą czwórki dzieci, które są w różnym wieku i dla których zdrowe odżywianie jest bardzo ważnym elementem życia. Dania wegetariańskie i wegańskie na stałe zagościły w naszym domu.
Zawsze byłam związana ze sportem i zdrowym odżywianiem, reprezentowałam czeską ekstraklasę koszykówki. Uważam, że powinniśmy w sztuce odżywiania wzorować się na krajach azjatyckich. Mieszkając tam przez jakiś czas, nauczyłam się, że warzywa i owoce ze względu na minerały w nich zawarte są najważniejsze dla naszego ciała.
, a także postawić na samorozwój i samodoskonalenie.
MONIKA SZEWCZYK-ROLA
Jestem pedagogiem z zawodu i zamiłowania. Ponadto z wykształcenia: germanistą, nauczycielem edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, diagnostą i terapeutą pedagogicznym oraz arteterapeutą. Dodatkowo w wolnym czasie animatorem czasu wolnego (zwłaszcza zabaw dziecięcych). Uwielbiam pracę z ludźmi, w zasadzie z każdą grupą wiekową. Póki co, udaje mi się łączyć wszystkie profesje, które summa summarum krążą wokół edukacji i terapii. Jestem zwolenniczką kształcenia ustawicznego.
Wciąż poszukuję nowych inspiracji w pracy zawodowej. Nie lubię nudy i rutyny. Stale podnoszę swoje kwalifikacje, doszkalając się oraz angażując w różne przedsięwzięcia zawodowe, a także te związane z moimi zainteresowaniami.
W 2017 roku otrzymałam wyróżnienie w XII otwartym konkursie o tytuł Radomskiego Mistrza Polskiej Ortografii. W 2015 roku zostałam wyróżniona w tym samym konkursie jako jedna z osób, które popełniły mniej niż dziesięć błędów
W wolnych chwilach lubię delektować się dobrą literaturą bądź kinem, spotykać się z najbliższymi oraz podróżować i zwiedzać. Jeśli starcza czasu – biegam, chodzę na fitness, zumbę. Uwielbiam zwierzęta. Mam słabość do kotów Planuje naukę gry na gitarze
HANNA CIEŚLA
Jestem nauczycielką języka angielskiego z 15. letnim doświadczeniem. Prywatnie jestem szczęśliwą żoną i mamą. Pracuje w szkole podstawowej i przedszkolu. Praca z dziećmi daje mi mnóstwo satysfakcji i radości. Dzięki nim każdy dzień jest inny, uwielbiam ich naturalność i pozytywne nastawienie.
Moją misją jest dążenie do szkoły marzeń. Szkoły, którą dzieci lubią, która ich wspiera, kształci ich zdolności oraz sprawia, że moi uczniowie wiedzą, że są wspaniali, wyjątkowi i zasługują na to, co najlepsze.
ALICJA BIERNACKA
Jestem pedagogiem z wykształcenia i pasji, dzięki czemu moja praca jest dla mnie czystą przyjemnością. Jestem nauczycielką edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, specjalistką w zakresie socjoterapii, terapii pedagogicznej, promocji zdrowia oraz pedagogiki leczniczej. W oświacie pracuję od kilku lat, a każdy rok uczy mnie czegoś nowego.
Na co dzień pracuję w szkole podstawowej, gdzie poza zajęciami z edukacji wczesnoszkolnej prowadzę zajęcia socjoterapeutyczne, trening umiejętności społecznych, zajęcia z zakresu terapii pedagogicznej.
Bliskie są mi alternatywne metody nauczania, takie jak np. pedagogika waldorfska, montessoriańska czy Plan Daltoński. Miałam okazję poznać każdą z nich w praktyce, pracując w placówkach alternatywnych. Plan Daltoński jest mi szczególnie bliski. To właśnie jego założenia są codziennością w szkole, w której pracuję już trzeci rok i którą mam zaszczyt i przyjemność współtworzyć od samego jej powstania.
Jestem miłośniczką myślenia wizualnego (sketchnotingu) oraz Oceniania Kształtującego, co sukcesywnie przemycam na swoich zajęciach. Pasjonuję się szeroko i kreatywnie rozumianą terapią, sztuką, technikami plastycznymi oraz rękodziełem artystycznym. Tworzę i pomagam tworzyć „coś” z „niczego” łącząc mnogość technik, form i materiałów, co wykorzystuję na co dzień w podejmowanych działaniach.
Realizuję się w pracy z dziećmi i młodzieżą od wielu lat. Swoje doświadczenie nabywałam m.in. w Związku Harcerstwa Polskiego, gdzie działałam przez około piętnaście lat i gdzie przez blisko dekadę współprowadziłam gromadę zuchową, która istnieje do dziś. Od wielu lat aktywnie spędzam czas w okresie ferii oraz wakacji, gdzie w ramach półkolonii lub kolonii, pracuję jako kierownik wypoczynku dla dzieci i młodzieży.
Odpoczywam spędzając czas z najbliższymi, rysując lub grając w gry planszowe. Jestem miłośniczką dobrego kina, zwierząt i podróży.
Dla mnie najważniejsze jest to, że w projekcie jest przestrzeń do pracy nad kompetencjami miękkimi, bo, jak wynika z moich obserwacji, ten obszar jest zaniedbany. Będę pracować nad motywacją, odpowiedzialnością, samopoznaniem, zmianą i nawykiem.
ALICJA KULPA
Zawodowo i z pasji pedagog, doradca zawodowy, trener umiejętności psychospołecznych; z ogromnej miłości żona i mama .
Moje motto w pracy: Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku.
Pracując z ludźmi staram się ich wspierać, by w efekcie samodzielnie stawiali swój pierwszy krok, a każde kolejne z większą pewnością siebie oraz ze świadomością, w którą stronę ich kroki mają doprowadzić.
Kochane Dziewczyny, dziękuję Wam raz jeszcze, że wspólnie z Wami mogę zdobywać Mount Everest
