Fajne, ale tego u nas się nie da. Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Jakbyśmy mieli takich uczniów, jak oni, to w porządku, ale z naszymi, to my daleko nie zajedziemy… Gdybyśmy mieli takie fundusze jak ta szkoła, dopiero wtedy można by o tym pomyśleć…
Czy jest coś bardziej demotywującego niż górnolotne przekonania nauczycielskie? 
Trzeba się nieźle wysilić, aby nie ulec maruderstwu w naszym pokoju, prawda?
Odwieczne pytanie: Jak zmienić szkołę?
Jest tylko jedna odpowiedź: Zmieniając siebie. Zmieniając gruntownie swoje przekonania.
Na pewno słyszałeś, że jesteśmy wypadkową pięciu dorosłych osób, z którymi przebywamy najczęściej. Szkoła to prawie drugi dom nauczyciela (ucznia zresztą też ), tam przebywamy co najmniej tyle czasu, ile w swoim domu. I nie ma mocnych, przesiąkamy tamtymi nastrojami jak gąbka.
Czy też masz takie wrażenie, że Rady Pedagogiczne są głównie po to, aby ponarzekać, pomarudzić, powiedzieć, że się nie da i podsłuchać zbitki nieistotnych informacji, plotek o uczniach, doniesieniach o jakichś śmiesznych ustawach rządzących i tyle… ?
A co by było, gdyby chociaż raz taką Radę Pedagogiczną zorganizować inaczej? Niech to będzie raczej spotkanie nauczycielskiej grupy Master Mind, która zbierze garść dobrych praktyk i zacznie je wdrażać u siebie?
Proponuję długi wieczór filmowy 
Poważnie! Niech to przebiegnie w cudnej, niespiesznej atmosferze.
Ostatnio miałam przyjemność obejrzeć jeden z najlepszych filmów, jaki widziałam w życiu! I do tego okazuje się, jest to historia prawdziwa. Moja pierwsza myśl – takie miejsce chciałabym stworzyć dla moich uczniów !!!
„Szkoła bez nazwy”, ale pełna pasji, a nasze przypuszczam, że nazwę mają, a brakuje im wiele…
Nie będę zdradzać fabuły. Powiem tylko tyle, jeśli uważacie, że macie trudnych uczniów, że macie trudnych rodziców, że macie biedna szkołę, to film dla Was
Kolejna inspiracja, jaką warto zobaczyć, to Szkoła Cogito. Już polecałam to nagranie na moim blogu, ale zachęcam raz jeszcze.
Jeśli znowu pojawią się głosy – to było dawno, to nie w Polsce, a tamto nie w szkole państwowej…, zapraszam do nie – zwykłej szkoły publicznej w Radowie Małym.
Do tej szkoły ludzie przyjeżdżają z całej Polski. Z ciekawości, po inspirację, po wiedzę, czegoś się nauczyć, a przede wszystkim – uwierzyć, że można. Przyjeżdżają jak do miejsca cudu. Edukacyjnego cudu.
Zamiast narzekać, koniecznie przeczytajcie wspólnie TEN ARTYKUŁ. Znajdziecie tutaj mnóstwo praktycznych pomysłów do zastosowania od zaraz
A po inspirującej sesji filmowej, po wirtualnej wyprawie do Radowa Małego, czas na pracę nad własnymi przekonaniami. Może zamiast tworzenia kolejnych nieprzydatnych dokumentów, które są zapisem fikcyjnych zmian, wykonać takie ćwiczenie?
Twoje przekonania określają Twoje rezultaty, więc warto nad nimi popracować.
Przykład: Mam bardzo trudnych uczniów.
Teraz przy każdym zdaniu dopisz proste stwierdzenie: To tylko moja opinia. Możliwa jest inna ocena sytuacji.
Następnie, zapisz jakie mogą być inne opinie w tej sprawie.
Przykład: Mam bardzo trudnych uczniów.
Teraz przy każdym zdaniu dopisz proste stwierdzenie: To tylko moja opinia. Możliwa jest inna ocena sytuacji.
Następnie, zapisz jakie mogą być inne opinie w tej sprawie.
Przykład: Mam uczniów, którzy są zagubieni i potrzebują mojego wsparcia.
Moi uczniowie mają ogromny deficyt poczucia własnej wartości, dlatego założyli taką grubiańską maskę.
Moi uczniowie denerwują tylko mnie, inni nauczyciele nie mają z nimi problemów.
Moi uczniowie kilka miesięcy temu zachowywali się zupełnie inaczej.
Teraz czas na to, abyś zapisał sobie to, co chciałbyś myśleć o swoich uczniach, aby poczuć się dobrze.
Przykład: Moi uczniowie w desperacki sposób chcą zwrócić na siebie uwagę i liczą na moją pomoc.
Ostatni etap. Zadaj sobie pytanie: Jak mogę się zachowywać, żeby czuć się dobrze w tej sytuacji? Jak mogę zmienić swoje zachowanie na inne, skuteczniejsze w tej sytuacji?
Przykład: Zaczepne uwagi moich uczniów mogę odczytywać jako wołanie o uwagę. Mogę też powiedzieć im, że wolałbym, aby zwracali się do mnie w inny sposób. Mogę szczerze porozmawiać z moimi podopiecznymi, aby obie strony mogły otwarcie wyrazić swoje odczucia co do relacji jakie nas łączą i wyrazić swoje oczekiwania.
Przekonanie jest kluczem do sukcesu. Kluczem do zmiany. Jest tym, co wyznacza, jakim jesteś człowiekiem, w co wierzysz i co robisz. To przekonanie, a ściślej mówiąc, cały szereg przekonań determinuje Ciebie i całe Twoje życie. To nie przypadek, że jesteś, jaki jesteś, że robisz to, co robisz i że myślisz to, co myślisz.
Życzę Ci uskrzydlających przekonań i czekam na Twoje pomysły odczarowania Rady Pedagogicznej
