Masz wrażenie, że coś Twoich uczniów blokuje? Że coś ciąży im na sercu, w głowie, w myślach? Wiesz, bo widzisz to każdego dnia w ich oczach, że mogliby więcej, że mogliby być szczęśliwsi, wolni, ale nie potrafią się pozbyć kamieni, które ciągną ich w dół…
To oczywiście błędne przekonania zakorzenione w ich głowach, ale też i w naszych. Każdy musi im stawić czoła. Przypuszczam, że Ty pewnie tak jak ja, walczysz z nimi dzisiaj, kiedy jesteś już dorosły. Trudno czasem się im przeciwstawić, prawda? A gdyby tak kiedyś nas ktoś tego nauczył, gdy byliśmy nastolatkami? A gdyby tak dzisiaj uczyć tego w szkole?
FitEdukacja to projekt w ramach którego powstają narzędzia, by uczyć zdrowych przekonań, zdrowych nawyków, by życie było łatwiejsze, edukacja była lekka i radosna, by była przygodą, na którą się czeka, a nie obowiązkiem, przed którym się ucieka.
1. Zapisz na tablicy zdanie: Twoje przekonania określają Twoje rezultaty.
Porozmawiajcie na temat tego, czym są przekonania. Może wymieńcie kilka stereotypów, które funkcjonują w naszej kulturze i utrudniają nam życie.
Przykład: Kobiety sprawują opiekę, mężczyźni sprawują władzę. Dlatego mężczyzn uczy się przepraszać za swoje słabości, a kobiety uczy się przepraszać za swoją siłę.
2. Pokaż uczniom teledysk.
3. Rozdaj uczniom niebieskie kartki A4. Poproś ich, aby złożyli je na pół. Niech zapiszą na jednej połowie swoje obecne przekonania w każdym z tych obszarów.
O sobie:
O życiu:
O miłości:
O rodzinie:
O bogactwie:
O relacjach z innymi:
O swojej karierze:
Przykład niewspierającego przekonania o sobie: Niczego nie potrafię doprowadzić do końca. Jestem nieudacznikiem.
4. Następnie poproś, aby na drugiej połówce kartki zanotowali przekonania, jakie chcieliby mieć. Również w każdym z ww. obszarów. Niech przyjrzą się obu stronom i porównają je. Sami dla siebie. Następnie niech oderwą stronę ze starymi przekonaniami, których już nie chcą w swojej głowie i w swoim życiu. Włóżcie je do niszczarki. A część z przekonaniami, które są budujące, niech Twoi uczniowie zabiorą ze sobą i przepisują je codziennie przez najbliższe 21 dni. Po tym czasie koniecznie wróćcie do rozmowy i zastanówcie się, co się zmieniło.
Przykład wspierającego przekonania o sobie: Dzięki mojej pracowitości, jestem w stanie osiągnąć wszystko, co tylko postanowię.
5. Gdy porzucimy błędne przekonania, będzie nam znacznie lżej i łatwiej wyrośniemy ze swojej strefy komfortu. Nie chodzi o to, aby ja porzucać, ale właśnie z niej wyrastać. Powoli, ale codziennie coraz wyżej i dalej.
Strefa komfortu to bardzo umowna granica. Pamiętaj, że tylko Ty ją wyznaczasz. Zadbaj zatem o realną wygodę w swoim życiu i poluzuj gorset 
Poproś uczniów, aby zrobili listę swoich codziennych, rutynowych czynności.
Przykład:
Nastawiam budzik na 6:00 i zanim wstanę, przestawiam go 3 razy.
W biegu piję rano kawę i przegryzam jakąś kanapką.
Do pracy jadę stale tą samą trasą.
W korkach przeglądam Instagram.
Codziennie po pracy idę na zakupy spożywcze.
Niech pomyślą, jak mogą to zmienić. Uprzedź, aby nie przesadzali za bardzo w drugą stronę. Zmiana musi być realna. Poproś, aby zanotowali swoje propozycje.
Przykład:
Nastawiam budzik na 5:30 i wstaję po pierwszym alarmie.
Wypijam szklankę wody z cytryną, robię 20 przysiadów i przygotowuję sobie pożywne śniadanie.
Do pracy jadę inną trasą.
Podczas drogi słucham podcastów.
Po pracy jadę prosto do domu, bo zakupy robię tylko raz na tydzień.
6. Rzuć uczniom (i sobie) wyzwanie na najbliższy tydzień.
- Codziennie przez tydzień mów pierwszy „dzień dobry” trzem obcym osobom.
- Ubierz się do szkoły bardzo dziwnie lub inaczej niż zwykle (wystarczy dwa razy).
- Gdy będziesz stał w długaśnej kolejce w hipermarkecie, ustąp miejsca co najmniej trzem osobom (wystarczy dwa razy).
Co sądzisz o takiej lekcji? Jeśli Twoim zdaniem warto inwestować czas w budowanie kompetencji miękkich, poślij ten scenariusz dalej. Dzięki Twojemu udostępnieniu, być może trafi on do kogoś, kto bardzo tego potrzebuje.
