Bez kategorii

Wiedza bez charakteru jest bezużyteczna – w takiej pigułce można by zamknąć jeden z ważnych wniosków Covey’a w jego absolutnie genialnej książce „Zasady skutecznego przywództwa”.

Słowa, słowa, słowa… Podobno dzisiaj obrazy przemawiają bardziej. Jednak wciąż uparcie wierzę w niepowtarzalną magię zamkniętą w głoskach. To słowem Bóg stworzył świat. Wierzę, że nasze słowa malują świat, a nawet go tworzą.

Co pamiętacie z zajęć przedsiębiorczości? Ja zapamiętałam tylko nazwę i uczucie, że nigdy nie chcę mieć swojej firmy. Dzisiaj wiem, że to niesprzyjające przekonanie przywarło do mnie miedzy innymi na skutek źle prowadzonych zajęć z tego przedmiotu. Pozbyłam się tej myśli i przekonałam się, że przedsiębiorczość to coś znacznie więcej.

„Drzewo darów” to chyba najkrótsza książka, jaką czytałam. Z pewnością jest to książka, której znaczenia mnożą się w głowie bez końca. Książka, która nie daje spokoju. Każde jej słowo to akord, który szarpie najdelikatniejsze struny ludzkiej duszy.

Praca nauczyciela niesie ogromne ryzyko oddania jej całego serca. Tak, to nie tylko przywilej, oczekiwanie społeczne, ale ryzyko. Ryzyko dla samego nauczyciela.

„Zwyciężyć siebie, więcej niż narody” – zdanie to brzmi w  mojej głowie od dzieciństwa. Nie przeterminowało się. Z wygody dla odciążenia sumienia zwalamy winę na okoliczności, na demotywujące opinie, na błędne przekonania zaimplikowane nam prawie przy narodzinach. Nic z tego, bo ostatecznie sami sabotujemy swoje życie.

Bardzo dużo mówi się o tolerancji. Jeśli nie jest ona wyżywana tylko na poziomie wygodnictwa, też ją sobie cenię. Jednak zdecydowanie wolę wyższy poziom, mianowicie akceptację. Nie chcę tylko tolerować swoich uczniów, ale ich akceptować takimi, jakimi są. I tego też chcę ich nauczyć – akceptowania siebie. Jesteśmy jedynym człowiekiem, na którego obecność jesteśmy skazani do końca